Dit is de eerste regel, oftewel, dit is regel een (1). ################################################################ ################################################################ ##((((((((((((((((#########(((((((((((#########(((#########(((## ########(((##############((###########((#######((#((#####((#((## ########(((##############((###########((#######((##((###((##((## ########(((##############((###########((#######((##((###((##((## ########(((##############(((#########(((#######((###((#((###((## ########(((###############((#########((########((###((#((###((## ########(((################(((((((((((#########((####(((####((## ################################################################ ################################################################ TimeWasters Online Magazine --------------------------- 10 juni 1999 Nummer #21 Copyright (c)1992-1999, The Incredible Timewasters * Redactie......................Mark 'Mostly Harmless' Huizer ..........................Rob 'Fidelio' Nauta ........................Wouter 'Huib' de Vaal * Beheerder Mailing......................Paul 'Beeeh' Rambags * Bijdragers........................Walter 'Gigawalt' Belgers ..........................Tim 'Tlaloco' Hemel ....................Walter 'GigaWalt' Belgers ...................Hans 'Unicorn' Van de Looy .......................Pascal 'Beeeh' Rambags ......................Pascal 'Haddock' Thomas ====== Inhoud ====== Editorial........................................... regel 47 www.timewasters.nl.................................. regel 105 SANE................................................ regel 144 Muziekrubiek: Genesis - Calling all stations........ regel 255 Dutch Hackers @ Chaos Party (DHCP'98)............... regel 354 "Wat heb ik in mijn boekenkast?".................... regel 572 Dynamo Open Air '99................................. regel 780 Error van het jaar.................................. regel 870 Schaakvraag......................................... regel 902 Roddelrubriek....................................... regel 935 Offici"ele Informatie............................... regel 952 ----- ----- ----- Editorial --------------- ---- Door Mark 'Mostly Harmless' Huizer Hmmm... TOM? TOM? Wat is _dat_ nu weer? Arme Paul, ons half vergane verzendsysteem moet weer uit de kast gerukt worden, ontdaan worden van alle spinnenwebben en flink geolied worden. In de tussentijd riskeert hij vermoedelijk een plaatsing op allerlei blacklists wegens het versturen van Spam (wie herinnert zich nog dat hij/zij ooit geabonneerd was?), de mailsystemen van IAE zullen vastlopen met bounces en wat er verder allemaal mis kan gaan, ik kan er slechts naar gissen. Maar de TimeWasters zelf bleven zeuren, bleven maar hameren op een TOM, en belangrijker nog: gingen zelfs stukjes zitten schrijven. Argh, funest natuurlijk want dan ben je als redacteur al je doorslaggevende argumenten kwijt. Wat nu? TOM #21 is er, de traditie is wellicht nog in leven. Denken over TOM #22 is zeker een serieuze optie, maar hiervoor moet wel aan een aantal voorwaarden voldaan worden. De belangrijkste voorwaarde is het inleveren van stukjes, van roddels, van grappige foutmeldingen. Ik hoop dat ik mijn tijd kan verspillen met het van me afhouden van die lui die een nieuwe editie willen, en met het maken van een nieuwe editie. Zo niet, tsja... dan wordt het toch maar bedelen om stukjes. Genoeg gezwetst. Succes met lezen over SANE, de CCC en de rest van de stukjes. Skriek, piep, ratel, vloek... Dat was het voorwoord tot een paar maanden geleden. En toen was daar de Geweldige Actie, lezen we effe mee (de namen van filesystemen en devices zijn gefingeerd om de slachtoffers te beschermen, elke overeenkomst met echt bestaande situaties is helaas niet altijd toevallig): # tar -C /mnt/TOM -cf /dev/tape . # umount /mnt/TOM # newfs /dev/wd2e # mount /dev/wd2e /mnt/TOM # tar -C /mnt/TOM -cf /dev/tape . Mooi... dat was een filesysteem, dat was een backup, dat is ku, eeeh... kl, eee, nou ja, minder fijn! Waarom dan zoveel vertraging, vraagt iemand zich af? Nee, niemand? Nou dan ga ik het toch vertellen, want ik heb dus met het handje en met behulp van het geweldige tooltje dd de raw disk inhoud zitten doorzoeken op restjes van de TOM, daarna de programmatuur eromheen van scratch herschreven (best voordelig, aangezien het nu m.i. beter werkt), al dat gezeur moeten aanhoren van eenhoorntjes, gibiwalten en ander tuig, moeten meemaken dat Brazilie 3-0 voorkomt, rampzalig allemaal. Anyway, er is een TOM, er zijn kandidaten voor een verouderde redactie, er zijn ideeen voor stukjes, er zijn aspiraties. Gefeliciteerd mevrouw, het is een jongetje. Mark ----- ----- ----- www.timewasters.nl ------------------------ ---- Door Walter 'GigaWalt' Belgers In een grijs verleden hadden wat TimeWasters al zitten bomen over een eigen domain, timewasters.nl. Echter, dat ging allemaal niet zo makkelijk. Op z'n minst zouden we daarvoor een stichting o.i.d. hebben moeten oprichten. Maar tegenwoordig kun je, als je al een domain in .nl bezit, er gewoon wat extra aanvragen. Je bedrijfsnaam hoeft dan geen verband meer te hebben met de domainname. En dus kon Giga Computer Consultant, eigenaar van giga.nl, zonder problemen timewasters.nl aanvragen. Wat is er verder nodig.. een stelletje DNS servers. Die heb ik bij Internet Access Eindhoven ondergebracht (en dat sponsor ik gewoon zelf). Ook de machine wordt door mij gesponsord. Het is een Sun Sparcstation 1 die OpenBSD draait. Er zit een 350 en een 100Mb schijf in, niet veel dus, maar tot nu toe nog zeker genoeg. De Internet link wordt gesponsord door Xs4all. De machine staat daarom wel in Amsterdam, en remote management kan af en toe een probleem zijn, zeker omdat het systeem niet echt stabiel is (volgens mij heeft 'ie rot geheugen). Binnenkort wil ik er een HP9000/433t neerzetten met 1Gb schijf. Dat betekent een flinke performance verbetering. Op de doos draait de TimeWasters Mailinglist natuurlijk. Verder kunnen leden er een email account krijgen (forwarding only). Ook vind je er de TimeWasters webpagina's, inclusief een archief met oude TOMs. Dit alles op http://www.timewasters.nl/ Verder vind je op de website foto's, een agenda, ledenlijst etc. Je kunt via de site ook T-shirts bestellen. Ik heb er nog een paar liggen (4 geloof ik) voor 30 piek excl. verzendkosten. Dit T-shirt is gemaakt ter gelegenheid van het 2e lustrum van de TimeWasters. Walter. ----- ----- ----- SANE ---------- ---- Door Walter 'GigaWalt' Belgers t 1st International System Administration and Networking Conference De NLUUG, ofwel Netherlands Unix Users Group, is bij veel lezers waarschijnlijk wel bekend. De NLUUG heeft een lange geschiedenis en nauwe banden met andere instanties, zoals Stichting NLnet. De NLUUG treedt vooral naar buiten met hun conferenties, zoals de voor- en najaarsconferenties met steeds een ander thema. De laatste jaren is er naast UNIX ook veel belangstelling voor Internet en NT (vooral de koppeling tussen NT en UNIX). Dit jaar, van 18 tot en met 20 november, was er voor de tweede keer in 2 jaar een internationale conferentie. Vorig jaar werd er een bijzonder gezellige conferentie in Antwerpen georganiseerd, samen met zusje OTA uit Belgie. Dit jaar werden de zaken nog grootser aangepakt voor SANE '98, de 1st International System Administration and Networking Conference. De conferentie vond plaats in Maastricht en voor deze omvangrijke klus kreeg de NLUUG steun van o.a. Stichting NLnet en ook USENIX, die al vele jaren ervaringen heeft met internationale congressen op het gebied van UNIX (zie www.usenix.org). Al eerder heb ik een presentatie gehouden op een NLUUG conferentie. Dit jaar hadden Hans "Unicorn" van de Looy en ik het plan opgevat iets te gaan doen op de SANE. Het liefst wilden we zoveel mogelijk tijd vullen. Een onderwerp was snel gevonden: we zouden laten zien welke security problemen er bestaan in het ontwerp, de implementatie en configuratie van alles rond UNIX systemen, gezien vanuit de cracker. De achterliggende filosofie is dat je je systemen niet kunt beveiligen door wat tips & trucs te leren en te volgen; je zult moeten weten waardoor lekken ontstaan en hoe die geexploiteerd worden. Door te denken als een cracker kun je crackers een stap voor blijven. We stuurden een abstract voor een half- of full-day tutorial n.a.v. de call for papers. Daarbij deden we het verzoek vooral niet de ochtend na het social event ingepland te worden :) Dat lukte, we kregen een half-day tutorial op de eerste dag, de tutorial dag (de 2e en 3e dag waren de presentaties). Hoe we het gedaan hebben weet ik niet meer, maar op een gegeven moment hadden we meer dan 130 slides en die stuurden we, meer dan een maand te laat (oei) op naar bureau NLUUG (Marielle en Monique). We hadden vorig jaar in Antwerpen Marielle al bijna zover dat ze mee zou gaan karaoken, en dus deden we ook wat vooronderzoek voor wat betreft goede karaoke-bars in Maastricht, om Marielle en Monique mee naartoe te kunnen nemen. Maar helaas, via vrienden, VVV, Scoot vindservice en Internet was geen enkele karaoke-bar in Maastricht te vinden! De 17 begon de SANE al met een borrel, met helaas lage opkomst. In de tas met goodies zat wel al een jojo en ik heb de hele avond, behalve met mensen als Bill Cheswick te praten, jojo-en geleerd. De dag erop heb ik nog een stukje van de tutorial van Bill Cheswick meegemaakt. Bill is iemand die gewoon onvoorbereid een halve dag kan vullen. Deze keer had hij de avond en ochtend voor de lezing nog extra slides gemaakt. Helaas werd tijdens de lezing wel enig gras voor onze voeten weggemaaid. Daarna was het tijd voorbereidingen te treffen. We waren niet echt overtuigd van ons charisma, zodat we wat audiovisuele aanvulling bedacht hadden: een opkomst in Blues Brothers stijl met muziek, hoeden, zonnebrillen en voor de gelegenheid hadden we speciale truien laten maken. Het zaaltje zat goed vol (120 man) en we kregen de tijd goed vol (we hadden, zoals de bedoeling was, een tiental slides teveel). De reacties waren overwegend positief, sommigen hadden iets van "been there, done that", en inderdaad, de bugs die we lieten zien waren oud (maar de technieken nog steeds zeer aktueel), anderen waren erg enthousiast over de demonstratie en zeiden 'we hebben het al heel vaak op slides gezien, maar nu zien we dat het ook /echt/ werkt!'. We hadden namelijk 2 beamers, 1 met slides en 1 met demo systemen waarop we konden laten zien hoe e.e.a. werkt. Ondanks dat ik voor mijn doen op halve snelheid aan het tikken was ging het voor sommigen nog steeds een beetje snel :) Het is de bedoeling dat we de tutorial bij blijven werken in de toekomst om deze nog vaker te kunnen houden, bijvoorbeeld bij de komende FIRST conferentie. Na de tutorial konden wij lekker relaxed naar de overige tutorials, en de dagen erop naar de lezingen. Er waren goede en minder goede lezingen, een aantal leuke waren die van Wietse Venema over zijn nieuwe MTA Postfix; Phil Zimmerman over PGP, en mijn collega's Guido van Rooij en Hans Lambermont over resp. FreeBSD en een gedistribueerde en geautomatiseerde Intranet-server. Daryll Strauss verbaasde het publiek met beelden uit Titanic, gemaakt op een Linux cluster. Mijn persoonlijke hoogtepunt was wel de InSANE quiz, een quiz o.l.v. Rob Kolstad, de gezellige spraakwaterval en voormalig BSDi directeur. Uit het publiek werden wat kandidaten gehaald en ik bleek daar, tot mijn verbazing, ook 1 van te zijn. Ik werd winnaar van de 1e ronde, mede dankzij het feit dat ik zo snel kan lezen. Het was even schrikken toen mijn antwoord "Post Office Protocol" op de vraag "What does POP stand voor" in eerste instantie fout werd gerekend. Het moest "Point of Presence" zijn volgens Rob, maar hij grapte slechts. Zo won ik ook de finale en kreeg naast S.u.S.e. Linux uit de voorronde, ook een hele mooie set Perl boeken. Interessant trouwens dat S.u.S.e. beweert dat Linux sneller is dan NT en UNIX.. is Linux geen UNIX? Al met al was de SANE bijzonder geslaagd. Ik ben Mr. InSANE geworden, heb de toturial overleefd, heb lekker bier gedronken in verwarmde grotten met het social event, heb met interessante mensen gesproken, geleerd te jongleren met Origin-stressballetjes, de nodige prullaria gescoord en het naar m'n zin gehad. Minpunten waren het ontbreken van een karaoke-tent in Maastricht en die eikel in die OTIS-auto die mij bijna moedwillig omver reed omdat ik naar hem zwaaide, maar dat is natuurlijk weer snel vergeten. Die karaoke-bar houden Marielle en Monique nog wel tegoed, van de organisatoren heb ik al begrepen dat er een redelijke kans is dat er inderdaad een 2e SANE komt, in 2000. Be there! Walter "GigaWalt" Belgers gigawalt@timewasters.nl ----- ----- ----- Muziekrubiek: Genesis - Calling all stations -------------------------------------------------- ---- Door Wouter 'Huib' de Vaal Het is nu alweer bijna 1.5 jaar geleden dat Genesis zijn (haar vind ik stom klinken, er zitten tenslotte alleen maar kerels in de band) nieuwe album lanceerde. Je moest wel een die-hard zijn om te weten dat er een nieuw album was, want de media boeide het geen reet. Voordat de CD werd uitgebracht was er al een single "Congo", met bijbehorende vreselijk dure videoclip. Ik heb deze clip welgeteld een keer op tv gezien en dat was bij het commerciele station VH1, dat niemand in Nederland kan ontvangen, als je geen decoder oid hebt. Of de flop te danken was aan de kwaliteit van de single, weet ik niet. Het is niet een nummer wat meteen blijft hangen, sommigen zeggen dat de naam niet gelukkig gekozen is.. Volgens mij ligt de verklaring voor de hand. Het gros van de bevolking denkt dat Genesis dood is en alleen maar omdat dat kale opsodemietertje gezegd heeft dat ie er geen zin meer in heeft. Gelukkig is er een vervanger gekomen: Ray Wilson van de eendagsvlieg Stiltskin (enige hit "Alive"). Zoals gewoonlijk moet je flink wennen als er een nieuwe zanger is, maar ik besloot hem een kans te geven en na enig wennen ben ik als een blok gevallen. De oorzaak hiervan ligt ook in het feit dat ik met een paar mannen naar het concert van hun ben geweest (11 maart 1998) in Ahoy. Dit was voor mij het concert van het jaar. Maar goed, laten we eens gaan kijken naar de CD zelf. De titelsong is "Calling all stations", een traag nummer waar Ray de wanhoop doet weerklinken van een persoon die nogal alleen is. Een thema wat nogal doorklinkt door de hele CD heen. Wat meteen opvalt is dat de jankende gitaren een hoofdrol spelen en drums vooralsnog alleen het tempo aangeven, waardoor je meteen merkt dat de invloeden van Collins verdwenen zijn. Ook is de toon een stuk serieuzer, maar niet naar het moraliserende toe, zoals bij Collins vaak het geval was. Van het album I can't dance heb je qua overdosis humor de nummers "Jezus knows me" en "I can't dance" en het nummer "Tell me why?" is duidelijk gericht op de ellende van daklozen en de derde wereld e.d. Deze invloeden zijn dus volledig verdwenen. De meest voorkomende woorden in de teksten zijn "I","me", "you" en "us". Het tweede nummer is Congo, wat begint met een intro wat een soort rimboe-muziekje moet voorstellen vanwege de tekst "Send me to the Congo", maar deze tekst heeft meer te maken met het feit dat de persoon in kwestie door zijn vriend/vriendin weggestuurd wordt. Naar de rimboe. Wat muziek betreft lijkt deze sterk op nummer een. Nummer drie "Shipwrecked" is al een stuk rustiger en gaat over een ik-persoon die zich voelt alsof hij in the-middle-of-nowhere is en alles uitzichtloos is, hij is zielig en alleen. Maar onder deze misere schuilt een prachtig nummer. Nummer vier is het eerste nummer wat wat minder makkelijk te grijpen is. "Alien afternoon" is het eerste nummer wat ook weer wat langer duurt dan een paar minuten. De muziek is lekker afwisselend, af en toe wat stemvervormingen, vertragingen, versnelling, kortom een echt Genesis-nummer. Nummer 5 is "Not about us", een plaatje van een nummer, weer over een relatie die voor geen meter loopt omdat beide mensen niet lekker in hun vel zitten. Dit nummer hebben ze ook unplugged opgenomen. Ik had niet verwacht dit te zeggen, maar het klinkt erg goed. Tony Banks verruild dan zijn 100.000-toetsen toren voor een gitaar, erg grappig om te zien. Nummer 6, "If that's what you need" vervolgt een beetje de lijn van "Not about us", dit nummer lijkt een beetje op "Hold on my heart" van de vorige CD, ik vind er niet veel aan. Nummer zeven is weer een lekker lang nummer. "The dividing line" begint met goede bas-dreun van Banks op de toetsen die al gauw wordt verruild voor flink gepiel op de toetsen, waar ineens ook op de achtergrond flink veel drumgerammel bijkomt. Dit is weer zo'n ouderwets nummer waar veel verandering in klinken en goed in elkaar zit, maar tegen het einde komt het begin weer terug, zoals bij veel oude nummer ook het geval is. Nummer acht lijkt op bij het eerste gehoor een rustig nummer, waar vooral de toetsen overheersen, met een aardige wazige tekst. Als je wat beter luisterd blijkt het een ontzettende depri-tekst over iemand die veel zou kunnen geweest zijn, maar dat nooit geworden is. "He must have had a life, Maybe with a family and people who meant everything to him. A sinner, a saint, a soldier, caught up in a war he never had a chance to build a life... All gone long ago leaving no trace, dissapearing like smoke in the wind." De moeite waard om een keer te beluisteren, volgens mij het beste nummer van deze CD. Nummer negen "Small talk" gaat weer over een relatie die niet loopt. Ik heb het gevoel dat ze hier meer de draak steken met gezeur van "zeg eens wat?" of "waar denk je aan?" en dat hierdoor irritaties ontstaan. Een lekker lopend nummer. Nummer tien "There must be some other way" en elf "One man's fool" zijn twee hele goeden sluitstukken van de CD, ze duren allebei ongeveer acht minuten en zijn nummers die passen bij de echte Genesis-sound, lang, afwisselend enz enz. En dan nu de conclusie: Het is een goed album, maar het kostte wel even tijd om eraan te wennen. Nou maar hopen dat het niet nog eens 5 jaar duurt tot het volgende album. Genesis is: Ray Wilson - Zang Tony Banks - Toetsen Mike Rutherford - Gitaar Hulpjes: Nir Zidkyahu - Drums Nick D'Virgilio - Drums Officiele WWW-pagina, met goede discography: http://www.genesis-web.com/ ----- ----- ----- Dutch Hackers @ Chaos Party (DHCP'98) ------------------------------------------- ---- Door Hans 'Unicorn' Van de Looy Tweede kerstdag was het weer zover. De jaarlijkse tocht naar Duitsland begon. Maar dit keer moesten we verder dan het voorgaande jaar. Dit jaar zou het jaarlijkse CCC Hackers Congres in Berlijn plaatsvinden. Jammer genoeg was het me dit jaar niet gelukt om de andere TimeWasters te activeren. Hoewel, dat was niet helemaal de waarheid. Tim wilde in eerste instantie wel mee, maar plaatste zijn voet ietwat ongelukkig tijdens het rennen om een trein te halen, waardoor hij uiteindelijk een drietal weken rust moest nemen. Toch vertrokken er die dag en aangrenzende nacht in totaal zeven mannen en vrouwen richting Berlijn. De nicks: AnnaBelle, AppelDing, Flibbertygibbet (what's in a name), Hurly, S10, Unicorn en Vlinder pronkend op de speciaal voor deze gelegenheid geproduceerde sweater. Een hotel vinden in de kerstperiode is niet echt eenvoudig. Zeker niet als je eigenlijk veel te laat probeert te reserveren. Maar toch is het gelukt om (op loopafstand (een half uurtje) van het congres centrum) een redelijk geprijst hotel (IBIS) te vinden. Alleen de eerste nacht moesten we (S10, Flibberty.., AnnaBelle en ikke) doorbrengen in een luxe Van de Valk ergens aan de andere kant van Berlijn. De tocht daarnaartoe was trouwens best een avontuur. We hebben ruim twee uur rondgereden, een kaart gekocht, het alsnog niet kunnen vinden omdat het niet op de kaart stond, gestopt, gevraagd, weer gestopt om uiteindelijk de juiste weg in de nacht te vinden. Die avond hebben we uitstekend gegeten, waarna we bij wat MP3 muziek uit de jaren 60-70 nog een aantal flessen rode wijn hebben genuttigd. Al bij al een goed begin van een leuke tijd... Dacht ik, want 's morgens vroeg werd ik wakker van een irritant gepiep. In eerste instantie wist ik absoluut niet waar het vandaan kwam. Maar na enkele seconden begon het opnieuw. Mijn GSM. Ik had de andere groep gemailt dat ze me, als ze 's ochtends aankwamen, konden bellen. En nu deden ze dat ook nog. Vlinder wenste me goede morgen met een zeer opgewekt en vooral niet slaperig stemmetje, en vertelde me daarna dat ze maar even gewacht hadden met bellen omdat ze die nacht rond 3 uur al in Berlijn waren. De rest had er dus al een rondrit "by night" opzitten inclusief ontbijt bij een lokale McDonald's. En wij moesten nog opstaan, douchen, ontbijten en de weg naar ons hotel in het centrum zien te vinden, voordat we ueberhaupt naar het congres konden gaan. Opstaan dus maar en toilet maken. Daarna naar beneden voor een werkelijk uitstekend ontbijt en daarna op naar het centrum. Dat bleek in elk geval veel eenvoudiger te zijn dan de weg die we de avond daarvoor hadden genomen. Een kaarsrechte weg leidde ons van de van de valk naar het IBIS, waar we direkt onze kamers in beslag konden nemen. Nadat we de spullen hadden gedumpt gingen we (te voet) naar de plaats waar het congres werd gehouden. De eerste keer was dat zeker een ontdekkingsreis en hebben we meer afstand afgelegd dat strikt noodzakelijk was, maar uiteindelijk kwamen we dan toch aan. De rij voor de ingang was ondertussen ook al flink geslonken (in het begin van de ochtend stond er een rij tot ver om de hoek, vertelde Vlinder mij) en na het voldoen van de entree konden we ons bij de andere groep scharen, die ondertussen een beetje aan het bijkomne was van de reis op de stoeltjes en kussens boven in de hal. De onderwerpen voor die dag waren niet echt bijster interessant, dus konden we op ons gemak het gebouw verder verkennen. Naast de lokaties waar het hack-center was opgezet, was er een kamer waarin de lockpickers er lustig op los pikten, een documentatie-centrum waar sweaters, Datenschleuders en algemene netwerk- en computer-literatuur werd verkocht en een uitgebreide en niet al te dure kantine. De lezingen werden gehouden in een drietal zaaltjes, waarvan er een van voldoende omvang was en twee uiteindelijk resulteerden in zuurstofgebrek. De eerste lezing waar we binnen konden was "PERL fur anfanger". Na ongeveer 10 minuten had ik het al gezien. Geen slides, een warrig verhaal en niets nieuws. Gezien het niveau van de hoeveelheid zuurstof in de ruimte en het niveau van de lezing ben ik toen maar naar buiten gelopen. En niet lang daarna kwamen ook de anderen. Het moets wellicht een leuke introduktie zijn tot deze krachtige programmeertaal, maar verder dan het uitleggen welke variabelen er zijn en hoe reguliere expressies werken kwam de inleider niet. Sterker nog, een persoon in het publiek wist bepaalde aspekten beter uit te leggen dan de persoon voor het publiek. Daarna zijn we naar Gechichte des CCC und des Hackertums in Deutschland gegaan, waar Wau Holland een aardig verhaal vertelde over de historie van de CCC en zijn persoonlijke herinneringen aan hacken in de "good old days". Dit hield hij zowaar twee uur vol, zonder pauze! Daarna werd er aandacht besteed aan het misterieuze overlijden van Tron. Boris' dood heeft aardig wat los gemaakt in CCC kringen. En niet zomaar. Er zijn veel vragen en slechts weinig concrete antwoorden. Zelfs de politie die in de zaal aanwezig was kon niet veel nieuws vertellen (logisch natuurlijk). Na de toelichting en de "discussie" waren de aanwezigen niet veel verder dan daarvoor. De feiten die werden gepresenteerd wezen in elk geval op een falen van het justitiele en politie apparaat, maar datzelfde had in Nederland kunnen gebeuren. Het feit dat er, ondanks dat er sprake was van een verdwijning, een onderzoek tegen Tron werd gestart wegens vermeende computermisbruik is op zich ongeplaatst te noemen, maar zou ook hier kunnen voorkomen. De lange tijd die verstreek tussen de eerste tekenen van vermissing en de uiteindelijke opsporing is ook niet echt vreemd, gezien de normale gang van zaken. Maar toch. Als er sterke vermoedens bestaan bij bekenden dat er iets mis zou kunnen zijn, zou eigenlijk toch de normale gang van zaken moeten kunnen versnellen. De conspirency-theorieen van Andy vind ik persoonlijk in sommige gevallen veel te ver gaan, maar dat er meer achter steekt dan een zelfmoord (het officiele verhaal), daarvan ben ik overtuigd... Na deze emotionele vergadering zijn we een hapje gaan eten (Italiaans) en daarna hebben we nog wat gefeest met bier enzo op een van de kamers. Veel zin om daarna nog de stad in te gaan hadden we niet, dus werd er toch nog wat geslapen. De andere nachten hebben we trouwens ook niet echt in de stad doorgebracht, hoewel we de laatste nacht nog wel hebben gelopen naar een restaurant bij checkpoint charley en wat tijd hebben doorgebracht in HET uitgangscentrum van Berlijn, maar daar zal ik hier niet verder over uitweiden aangezien het verhaaltje dan wel heel erg veel op Takedown begint te lijken :-) De maandag stond vooral in het teken van TCP/IP aanvallen. Na een introduktie tot (die voor velen in het publiek zeker aan te raden was -- gezien het aanwezige niveau), werd er gesproken over Penetratie en Denial of Service. Al deze lezingen waren op zich van voldoende niveau. De presentatoren wisten waar ze het over hadden en wisten de stof ook duidelijk aan het publiek over te brengen. Hoewel Lutz wel heel erg hard om zijn eigen grappen moest lachen. Alles wat besproken werd kan een beetje hacker ook vinden op het Internet, maar de bundeling was wel aardig. Na deze uitgebreide sessie, die van het begin van de ochtend tot ongeveer 1500 uur duurde ben ik samen met S10 naar een lezing over IDSen gegaan. Buiten het feit dat deze lezing pas erg laat begon, was de inhoud niet meer dan een verkooppraatje. In tegenstelling tot wat eerder was voorgesteld (om het interne Hacknet te laten volgen door de IDS) werd de apparatuur slechts aan een klein, niet gekoppeld, testnet gehangen, waardoor de werkelijke waarde van het produkt niet naar voren kwam. De anderen zijn naar een lezing over GSM insecurity gegaan, waar onder meer Lucky Green bij aanwezig was, en die achteraf gezien duidelijk interessanter zou zijn geweest. Wellicht dat een van de anderen daar nog een aanvulling op dit stukje op kan schrijven? De avond van die dag stond in het teken van een ander onopgelost mysterie in de historie van de CCC, namelijk de dood en het hacken voor de (voormalige) KGB door Karl Koch. Ook hier werd eerst een diskussie opgezet (hoewel er van echt discussieren niet veel terecht kwam omdat Andy veelal zelf het woord deed en hield). Wel werd toen een wat duidelijker beeld geschetst van wat er werkelijk gebeurt kan zijn. De discussie werd namelijk gevolgd door de film "23", waarvan delen ook vorig jaar al vertoond zijn. Een film die op zich de moeite waard is en duidelijk maakt waarom iemand zich uiteindelijk zelf zou kunnen doden door de onophoudelijke en steeds sterker wordende druk die op hem wordt uitgeoefend. Helaas is de werkelijkheid duidelijk aangepast om een mooie film te kunnen maken en vanuit historisch oogpunt is dat weer jammer, maar een speelfilm levert nu eenmaal meestal meer geld op dan een documantaire... En toen moesten we AppelDing wel zijn zin geven. Er was namelijk niets anders meer open, dus moesten we het steakhouse betreden voor een hapje. Nog nooit ben ik ergens zo snel behandeld. Bijna nog voor we de bestelling hadden doorgegeven stonden de witbieren al op tafel, niet lang daarna gevolgd door de voorgerechten en toen die op waren stonden er twee minuten laten de hoofdgerechten al. McDonald's lijkt er een slak bij... De laatste dag van de conferentie is de groep op zich alleen bij de eerste lezing aanwezig geweest. Een introduktie tot "Kompromittierende Emission". De lezing die vorig jaar ook al tijdens HIP'97 plaatsvond en daar geloof ik als beste lezing van het event verkozen zou zijn. Na de introduktie vertrokken de anderen voor een tour door Berlijn. Ikzelf heb de andere lezingen over dit onderwerp bijgewoond en daar nog best wel wat aardige zaken gehoord. Onder andere over het afluisteren van het indrukken van toetsen van een flappentapper (of ander toetsenbord). De lezing van Marcus werd helaas onderbroken doordat de anderen te veel tijd hadden verspeeld, maar hij kreeg gelegenheid om zijn lezing in de middag voort te zetten. Na een korte pauze heb ik me toen ingeschreven voor de key-signing party en ben wat inkopen gaan doen bij de lockpickers. Wat nieuwe spanners en twee nieuwe picks. Nog wat oefenen (ook voor een buitenlandse filmploeg -- het slot ging gelukkig nog open ook -- maar zonder dat mijn hoofd in beeld kwam) en toen verder met de lezing van Marcus. Het leukste was nog wel de manier waarop je met eenvoudige software methoden de informatie op een scherm kunt beveiligen tegen "afluisteren". Snel nog even naar de key-signing en daarna rennen naar de presentatie over buffer-overflows, waar ik natuurlijk veel te laat binnen kom en een plaatsje "naast" de presentator inneem. Mmm, wel leuk zo'n zaal vol met aandachtige toehoorders. Misschien dat we volgend jaar... Ach, als ik een leuk onderwerp kan verzinnen en uitwerken, wie weet. Van S10 hoorde ik dat ook deze persoon er op zich voldoende van af wist, maar ook weer onvoorbereid de presentatie (geen slides, warrig verhaal, kleine foutjes in de voorbeelden) afdraaide. Jammer, jammer, jammer. Maar van de andere kant wellicht gelukkig... Het geeft namelijk wel een goed beeld over de huidige stand van zaken. Als we uitgaan van de aanwezigen dan kan gesteld worden dat de meesten (meer dan 95%) absoluut onder de noemer scriptkiddies en wannabee's vallen. De anderen weten meestal aardig wat van een groot aantal onderwerpen, maar is een beetje bang om informatie uit te wisselen. Misschien dat we het volgend jaar tot later (op de echte party) in de nacht moeten blijven voor de echte informatie, de echt interessante verhalen... Natuurlijk is er bij een dergelijk event ook politie aanwezig. Maar de manier waarop CCC met hen omspringt is een beetje tweeslachtig. De cops mogen binnen komen en vrijelijk rondkijken (maar hebben waarschijnlijk niet al te veel kaas gegeten van de mogelijkheden of zien er te veel uit als overheidsdienaren -- want zij hebben volgens mij niet in de gaten wat er zich allemaal afspeelt op het "interne" netwerk), maar als er een anonieme mp3 ftp site wordt opgericht wordt eerst de betreffende persoon op de hoogte gesteld (die daarna ineens spoorloos verdwenen is) en daarna de aanstormende (drie busjes vol) gendarmerie ontvangen. Jammer blijft het dat de regel daarna werd ingevoerd dat alle uitgaande verkeer werd gelogged en die tape ter beschikking van justitie zou worden gesteld als er nog een keer iets dergelijks zou worden uitgehaald. Ik geloof niet dat ze dat aan de Duitse overheid verplicht zouden zijn, maar kan mij vergissen... Toch ben ik benieuwd naar wat het huidige XS4ALL in een dergelijk geval zou doen... Al bij al is het toch een heel geslaagd event geworden. Goede hotels voor een redelijke prijs. Veel gezien, veel gelachen, veel gepraat, veel ge... (neen, dat hou ik maar voor mezelf ;-). Weinig echte voorbereiding (dit doe ik dit jaar wel weer ;-) en toch een heel leuke en leerzame korte vakantie dus. Mocht je na het lezen van dit verhaaltje volgend jaar mee willen, dan kun je dat ergens begin November van dit jaar in een mailtje kenbaar maken. Meer informatie over de verschillende lezingen kun je natuurlijk vinden op de web-site van de Chaos Computer Club . Ciao, Hans. ----- ----- ----- "Wat heb ik in mijn boekenkast?" -------------------------------------- ---- Door Tim 'Tlaloco' Hemel "Wat heb ik in mijn boekenkast?" of: "hoe lees ik zoveel mogelijk computerboeken, les 1" Door de jaren heen heb ik - al dan niet voor mijn studie - de nodige boeken gelezen of aangeschaft. Omdat ik vandaag wederom een dikke bijbel heb aangeschaft, leek het me wel aardig eens een blik te werpen op mijn dead tree collection. Wat staat er zoal in mijn boekenkast? Laten we beginnen bij het recentelijk aangeschafte boek: "Ad- vanced Programming in the UNIX Environment", ook wel APUE ge- noemd, van W. Richard Stevens (ISBN 0-201-56317-7). Voor degenen die dit boek niet kennen: het is een must-have als je een goed naslagwerk wilt hebben voor als je wat geavanceerdere dingen on- der een UNIX (inderdaad, de verschillende dialecten worden ook behandeld) wilt programmeren. Er staan ook tal van voorbeelden in, iets wat je van de man(1) pages niet kunt zeggen. Het is zo'n 740 pagina's dik, dus het staat ook nog eens indrukwekkend op de boekenplank. Nu ik zo naar mijn boekenplank kijk, vraag ik me af waar ik deze dikke pil nu weer neer moet zetten als ie niet op mijn buro ligt (daar is trouwens ook maar weinig plaats). Zo'n 20% van de boeken hier is niet technisch of wetenschappelijk van aard en dat komt ook nog eens omdat van die 20% zo'n 25 boekjes destijds goedkoop aangeschaft zijn in verband met literatuur voor de boekenlijst. M.a.w.: slechts een stuk of 10 boeken zijn niet technisch- wetenschappelijk en ook nog eens geheel uit mijzelf gekocht! Niet dat de boekje van de boekenlijst niet leuk zijn: een aantal ervan is best mooi of spannend (maar ja: verplicht lezen is trouwens nooit leuk). Laten we even snel kijken wat voor niet-technische boeken nu zo interessant zijn. "1984" van George Orwell (ISBN 0-451-52493-4). Dit boek heb ik twee keer gelezen en het is best een depressief verhaal. Omdat na een keer lezen de spanning van het verhaal eraf is, is de tweede keer des te interessanter omdat je gaat letten hoe perfect het negatieve utopia in elkaar zit. Geen druppeltje hoop is meer aan- wezig, en als het er is, wordt het vrijwel direct te gronde gericht. Ook vind ik dat dit boek met de jaren actueler wordt, maar dat kan komen omdat dit soort dingen me na het lezen van dit boek nu eenmaal meer en meer opvallen. "Just because you're para- noid doesn't mean they aren't out to get you". Om de depressiviteit van het vorige boek wat op te heffen heb ik nog een paar "Discworld" pockets van Terry Prachett staan. Leuke boekjes, maar je moet er niet te veel van achter elkaar lezen. Nog meer humor straks, we moeten eerst weer even bij mijn tech- nische boeken langs, anders wordt het zo'n saaie boel straks aan het einde. Eens even kijken, hier staan nog wat bijbels. De eerste is "The C++ Programming Language (2nd Edition)" van Bjarne Stroustrup (ISBN 0-201-53992-6). Omdat je met C++ toch wel netjes kunt pro- grammeren (dit vereist wel een hoop inzicht en discipline) is dit wel een nuttig boek. Een hoop truuks worden uitgelegd en afhanke- lijk van hoe efficient of netjes je je programma wilt maken wor- den er verschillende implementatiemethoden behandeld. Volgens sommige mensen is dit meteen wat C++ zo lelijk maakt. Ikzelf geef het nog altijd de voorkeur boven C en ik vind het eigenlijk ook wel jammer dat de UNIX interface nog steeds op C is gebaseerd. Maar aan de andere kant is dat misschien maar goed ook, want C++ programmeurs zijn vrijwel nooit tevreden over andermans classes en dus maken ze hun eigen classes. Inmiddels is de derde editie uit, met nog meer concepten in de taal die ook allemaal nog ner- gens geimplementeerd zijn. Als je meer dead-tree op de plank wilt hebben moet je dus de nieuwste editie aanschaffen. Hebben we het over verschillende manieren om iets te doen, dan hebben we het over Perl. Perl is wel de meest smerige script taal die er ooit bedacht is en dit maakt het uitermate geschikt om snel code in elkaar te flanzen. Dat althans is de eerste indruk die je krijgt als je begint in het Camel Book, ook wel "Program- ming Perl" (ISBN 1-56592-149-6) genoemd. Het is geschreven door Larry Wall, Tom Christiansen en Randall Schwartz, zo ongeveer de drie beroemdste Perl hackers op deze planeet. Als je echter wat verder komt in dit boek, begin je zowaar begrip te krijgen voor dit taaltje en aan het eind vind je het ook nog mooi en handig (heet dit nou brainwashing?). Maar halverwege het boek kun je al beginnen aan "Advanced Perl Programming" van Sriram Srinivasan (ISBN 1-56592-220-4). Dit laatste boek ben ik op het moment aan het lezen en heb ik niet zelf gekocht, maar geleend. Eigenlijk leert dit boek je nog meer smerige truuks die het toch laten li- jken alsof je netjes bezig bent. Doordat je meer truukjes leert ben je vaker geneigd iets moeilijkere dingen toch in Perl te hacken (it's like when you get more acquainted with the English language, you tend to say more and more in English). Genoeg gezeurd over Perl. Eens kijken wat me nog meer hebben. De "LaTeX Companion" (Goosens, Mittelbach, Samarin, ISBN 0-201-54199-8), is leuk als je vrij speciale dingen nodig hebt, maar om een echte LaTeX fetisjist te worden heb je Leslie Lam- ports boek erbij nodig (en als je dan nog perverser wilt worden moet je het TeX-book lezen). Wel nuttig, maar niet echt interes- sant. Wat wel een leuk boek is is de derde editie van Tanenbaums "Com- puter Networks" (ISBN 0-13-394248-1). Alle ins en outs van het netwerken (met computers) staan er in en zelfs vrij nieuwe zaken als ISDN en GSM worden er in behandeld. Het geeft ook wel een goede technische inleiding over het Internet, maar dat hebben de meeste lezers van de TOM niet echt nodig denk ik. Het is leuk geschreven met humoristische anekdotes en voorbeelden. Sommige docenten vinden het daarom niet zo'n goed leerboek, maar leren moet ook leuk zijn. Wat ook een grappig boek is, ik heb het helaas zelf niet, is het "UNIX hater's handbook". Of het de moeite waard is om te kopen weet ik niet, maar om te lezen is het zeker leuk en nuttig. Een hoop kritiek is een kwestie van smaak, en andere kritiek geldt al lang niet meer voor UNIX (wel weer voor windhoos). De situatie wordt heel erg partijdig besproken, en dat maakt het wel grappig. Achterin zit een "Free UNIX Barf Bag". De volgende dikke pil die ik zie staan is "Computer Graphics, principles and practice" van Foley, van Dam, Feiner en Hughes (ISBN 0-201-12110-7). Het boek behandelt vrijwel elk aspect van computer graphics en vaak ook nog op een "eindhovense manier". Dit exemplaar is vrij oud en de code is daarom nog in Pascal. Ik heb het in mijn eerste jaar voor mijn verjaardag gevraagd, omdat graphics me wel leuk leken. Als je echter even door de mooie plaatjes heenkijkt, merk je dat het net zo saai of interessant is als de rest van de informatica. Toch wel handig om in de kast te hebben als je toch even iets met graphics moet doen. De boeken bij mij op de bovenste plank zijn helemaal gigantisch verouderd. Hier staan, verge(z)eld van een stoflaag allerlei boeken over de Apple //. Ik heb 10(!) jaar op een Apple //c met 128K RAM zitten brassen, dat is pas masochisme. Van BASIC naar 6502 assembly en uiteindelijk Pascal, Helaas ben ik nooit zover gekomen met assembly omdat ik geen goede assembler had (ik moest dus alle machinecode hexadecimaal invoeren) en ik had niet zo'n uitgebreid lijstje van de system calls (BIOS routines heette dat toen nog). Misschien komen ze ooit nog van pas voor een Apple // emulator, wanneer ik nostalgische neigingen krijg. Ah. Nu zie ik waarom er zoveel boeken op mijn plank staan. Een groot gedeelte zijn manuals die bij het BCF weggedaan werden. Zo hebben we een aantal Slowaris manuals en deel 0,1,2 en 7 van de X-Window system boeken. Een FrameMaker manual is ook wel eens makkelijk, al moet ik bekennen dat ik dit programma nog nooit echt gebruikt heb sinds ik in de LaTeX companion heb gezien hoe je ook mooie resultaten kunt krijgen. Een erg goed boek is de tweede editie van "Applied Cryptography" van Bruce Schneier (ISBN 0-471-11709-9). Als beetje hacker _moet_ je dit boek gewoon gelezen hebben. Goede tips over veilige(re) implementaties en een stukje gezonde paranoide wanneer het aankomt op het vertrouwen van andermans systemen. Achterin staat source code, die ook online te verkrijgen is (maar alleen in de USA en Canada). Overtypen kan natuurlijk altijd. Nu we het toch over beveiligen hebben: uiteraard staat de hele collectie Hack-Tics ook tussen de naslagwerken. Ik heb ze alle- maal achteraf gekocht, omdat ik tijdens het verschijnen van het tijdschrift nog niet zo'n hacker was. De informatie is wel oud, maar nog steeds leuk om te lezen en het bevat een meer dan gezonde dosis hacker humor. De Tics staan tegenwoordig ook op WWW op http://www.hacktic.nl/. De TimeWasters staan er zelfs ook nog in. Als je niet van hacken houdt, maar wel van de soort humor die hackers vaak gebruiken dan moet je uiteraard "The Ultimate Hitch- hiker's Guide" in je boekenkast hebben. Voor iets van dertig piek heb je zes verhalen, geschreven door Douglas Adams, mooi gebun- deld bij elkaar (ISBN 0-517-14925-7). Ik heb alle verhalen nu twee keer gelezen en ze blijven nog steeds grappig. Echte kenners beweren dat je nog niet mee kan praten als je het boek niet min- stens vier keer van voor tot achter hebt doorgespit. De Guide is in ieder geval stukken grappiger dan het boek van de film "Hackers" (ISBN 90-5108-137-5) door david Bischoff (van War Games). Dit boekje heb ik van mijn broer gekregen voor Kerstmis, vooral om mij te pesten. De film was net uit en was totaal niet realistisch qua techniek. Wel bleek dat de regisseurs wel een beetje naar de hackers geluisterd hadden, want de film is er een die een zeer positief beeld schetst van hackers. Maar ja, er moest ook nog een spannend verhaal overblijven (helaas geheel verpest door de ongeloofwaardige VR-scenes), en waarom de hackers de hele tijd op inline skates rijden snap ik ook nog steeds niet. Misschien dat het boek daarom wel leuker is dan de film (het mist de VR scenes gelukkig), al betwijfel ik dat (alleen al de naam "Dr. Doom" doet me huiveren...). Alleen geschikt voor (en te be- grijpen door) de 3l337 d00ds. Al met al best wel wat dead trees verzameld in de loop der jaren. Natuurlijk zijn er nog tal van boeken die ik ooit moet lezen, zoals een groot aantal O'Reilly boeken. Maar ja, het is vaak tijd en geld wat ontbreekt. Hopelijk doe ik daar snel wat aan zodra mijn studie afgelopen is (studie afgelopen? boeken kopen!). Al- hoewel het niet echt de bedoeling was dat dit een boekbespreking zou worden, is het dat toch wel een beetje. Maar van Xaa mocht dit stukje niet over MP3 en scratchen gaan ("anders wordt het een soort sluikreclame"), en over smartcards heb ik ook al wel het een en ander geschreven, vandaar dat het over iets compleet an- ders gaat. Het is een soort van "Hoe lees ik mezelf tot nerd voor beginners" geworden. Nog een tip: de beste manier om geen last te hebben van nerdiness is om het uit te dragen en vooral niet op te kroppen of te ontkennen. En nu ga ik weer verder lezen... Tim ----- ----- ----- Dynamo Open Air '99 ------------------------- ---- Door Walter 'GigaWalt' Belgers Het begint een traditie te worden, een bezoek aan Dynamo Open Air door verscheidene TimeWasters. Erg veel TimeWasters gaan er normaal niet, maar dit jaar nog minder dan normaal, slechts 3 mensen (en een achterblijver die daar dikke spijt van had, hoi Hans :) De organisatie bestond dan ook uit niet veel meer dan het checken of er minstens 1 iemand met een tent was, en het kopen van tickets. Ik kocht deze keer gelijk een parkeerticket erbij, dat levert in ieder geval een Dynamo sticker voor op de voorruit op :) Met verder een tray bier (24 blikjes p.p. is maximum), blikken worst, hamburgers en een GSM ging ik op weg naar Mierlo. Tot twee jaar geleden was DOA altijd op vliegveld Welschap, een perfecte lokatie. Helaas heeft de gemeente Eindhoven die grond verkocht. Vorig jaar was het festival bij de ijsbaan in Eindhoven. De muziek en show waren daar klasse (Rammstein!) maar de kampeerfaciliteiten waren maar slecht. Dit jaar dus voor het eerst in Mierlo. Ik reed 20 km. van mijn huis naar Mierlo, op zoek naar bordjes die de weg zouden aangeven. Ik had Harry (die met zijn broer Louis als die-hards natuurlijk ook dit jaar weer van de partij waren) gebeld, en die meldde dat hij de weg niet kon vinden, omdat een of andere gek de borden had weggehaald. Verder mompelde hij iets over Welschap en parkeerterreinen, maar mijn hersenen filterden dat weg als zijnde totale onzin. Enfin, in Mierlo nergens iets te zien. Na enige tijd bespeurde ik wat activiteiten (Duitsers en agenten, dat moest iets met DOA te maken hebben). Zij vertelden me dat ik 20 km terug kon rijden: de parkeerplaats was dus ECHT bij Welschap. Ofwel: mijn huis was dichter bij DOA dan de parkeerplaats! Grom! Inmiddels stonden Harry en Louis al een halve tray bier te wachten op een bus. Er waren er veel te weinig. Tegen de tijd dat ik arriveerde hadden ze al 2 uur staan wachten en maar een vriend gebeld. Die bracht ons naar Mierlo en met wat backtracken vonden we een weg die ons tot vlak bij het terrein bracht. Het campingterrein was prima, alles mooi aaneengesloten, en ruim genoeg. Na het opzetten van de tent konden we eindelijk wat optredens meepikken en een traytje bier naar binnen werken. Dat bevorderde de honger en we stookten onze -op het terrein aangeschafte- wegwerpbarbecue op, om per persoon meer dan 8 hamburgers naar binnen te duwen. Helaas kreeg ik hierna een gruwelijke slaapaanval en heb (schaam, schaam) Manowar gemist door er doorheen te pitten. Nou ja.. twee jaar geleden sliep Hans door Saxon en Halloween, vorig jaar Louis door .. euh.. ook een goeie band en dit jaar was het dus mijn beurt. Laten we hier ook maar traditie van maken :) Het hoogtepunt was dit jaar Metallica, maar helaas trok deze band erg veel dagtoeristen aan. Terwijl DOA over gezellig kamperen gaat (onmisbare ingredienten: tomatenblebber, barbecue, goedkoop vlees en bier, zie een vorige TOM), en niet om het even een dagje naar Metallica. Maar toegegeven, ze speelden een lekker showtje, dat meer dan twee uur duurde. Dat mocht ook wel voor het exorbitante bedrag dat men er (zo hoorde ik) voor heeft gekregen. Voordat Metallica speelde was er nog een half uur durend optreden van Apocalyptica, erg leuk, hardrock op 4 cello's. Overigens ga ik volgend jaar eens een GPS ontvanger kopen, dat maakt het een stuk makkelijker tijdens Metallica bier te halen, en je vrienden weer terug te vinden tussen al dat volk. Na het optreden van Metallica besloten we al naar huis te gaan, omdat we vermoedden dat het maandag wel eens moeilijk kon worden een bus te krijgen. Dat was zondagnacht echter al zo, we werden bijna vermorzeld bij de bussen ricthing Welschap en hebben uit arren moede maar een bus richting station gepakt, daar naar mijn huis gelopen, tot de ontdekking gekomen dat het handiger was geweest als mijn auto nog gewoon thuis had gestaan, een taxi gepakt en de auto's opgehaald. Als ze volgend jaar nou eens een NS station Mierlo maken.. De trein gaat vlak langs het terrein (de treinen reden zelfs langzamer om de passagiers de kans te geven een kijkje te nemen!) dan is het vervoersprobleem ook een stuk minder en kan ik uit volle overtuiging iedereen aanraden volgend jaar mee te gaan naar DOA. Hou je van de muziek, of helemaal niet, als je van hamburgers met tomatenblebber houdt zit je goed! Enne, organisatie: MEER T-SHIRTS INSLAAN! (dit jaar weer achter het net gevist..) Walter. ----- ----- ----- Error van het jaar ------------------------ ---- Door Mark 'Mostly Harmless' Huizer In Netscape: too many JavaScript errors ======= Bij het verlaten van KDE: The following applications are not X11-aware and cannot be restored in your next session: Netscape: Version 4.07 [en] - 98272 ======= Please insert the floppy disk labelled "Windows CD-ROM" in drive A: ======= Bij het werken met VMWare onder Linux: Error /dev/hda: empty tray ======= Bij het sturen van een mailtje: 354 Enter Mail, end by a line with only '.' >>> . 554 Permanent error: reason unknown ======= Van onze grote vriend PostFix/VMailer/SecureMailer [~] walter@gandalf> mailstat Most people don't type their own logfiles; but, what do I care? ----- ----- ----- Schaakvraag ----------------- ---- Door Paul 'Beeeh' Rambags Ha, hier is weer een nieuwe schaakvraag! Sch /\ /\ k Er is geen oplossing van de vorige keer, want vr /--\ /--\ g toen claimde ik het te druk te hebben en geen inspiratie te hebben om een nieuw probleem te bedenken. Foei. Deze keer had ik tijd genoeg (zo'n 16 maanden, tsssk) voor een nieuwe schaakvraag. Het gaat heel gewoon over normaal schaken, dus niet over weggeefschaak, doorgeefschaak, schietschaak e.d. of combinaties daarvan. Het is wel een beetje een tricky opgave. Ik hoop niet dat je je abonnement op de TOM opzegt als je er niet uitkomt en je ziet wat de oplossing is in de volgende TOM... :) a b c d e f g h Stand - Wit: ----------------- Ke1, Ta1. 8 | K | 8 7 | v | 7 Zwart: 6 | | 6 Kd8, Lh1, pion a7. 5 | | 5 4 | | 4 Zie het diagram hiernaast. 3 | | 3 (^ en v zijn witte resp. zwarte pionnen.) 2 | | 2 1 | t k L | 1 Wat is de beste zet die wit kan doen? ----------------- a b c d e f g h De oplossing komt in de volgende TOM. Succes! Eindhoven, Beeeh. ----- ----- ----- Roddelrubriek ------------------- ---- Door Mark 'Mostly Harmless' Huizer Zelfs met toestemming lukte het Walter niet om in te breken op de Wsk&I-systemen! In tegenstelling tot vele andere mensen heeft Ignotus een social life! Hurly's wegen zijn ondoorgrondelijk. Hij presteert het om te bellen naar BouwVrouw, maar het nummer te bellen van NoNick op zijn werk, alwaar door Xaa opgenomen wordt. Eeeh... Wie moest U hebben? Er wordt weinig geroddeld onder de Timewasters :-( ----- ----- ----- Offici"ele Informatie --------------------------- Timewasters Online Magazine is een productie van The Incredible Timewasters. Alles uit deze publicatie mag in het roddelcircuit terechtkomen zonder toestemming van de redactie of iemand anders. Niets uit deze uitgave mag als de waarheid geclaimed worden zonder uitdrukkelijke toestemming van een van de Editorial Staff. We kunnen geen enkele aansprakelijkheid aanvaarden voor het gebruiken of printen van informatie uit dit magazine. Vragen over TOM, en aanvragen en opzeggingen van abonnementen, kunnen naar het adres tom-request@timewasters.nl gemaild worden. Kopij kan naar tom@timewasters.nl worden gestuurd. We plaatsen in principe geen stukjes die elders al op het net verschenen zijn. Via het WWW zijn oude nummers te bereiken met de URL http://www.timewasters.nl/TOM/ Plaatjes die als bijlage bij een TOM verschijnen, zijn vaak expres van mindere kwaliteit omdat we de bijlages niet te groot willen maken. Voor de originele plaatjes (die vaak veel beter zijn) verwijzen we naar de bovengenoemde webpagina's. Oude nummers van de TOM zijn ook te verkrijgen via email, stuur een mailtje met subject `tom2' (zonder de kwootjes) naar twml-request@timewasters.nl, waar voor de 2 het nummer van de gewenste TOM moet worden ingevuld, bijvoorbeeld 2. Redactie: tomred@timewasters.nl Kopij: tomkopij@timewasters.nl """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""" TOM-Timewasters Online Magazine (c) 1999 The Incredible Timewasters """""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""